-
1 błyszczeć
глаг.• блеснуть• блестеть• блистать• засиять• лосниться• мерцать• освещать• сверкать• светить• светиться• сиять* * *błyszcz|ećнесов. блестеть, сверкать, блистать;oczy \błyszczećą глаза блестят; \błyszczeć czystością (od czystości) блистать чистотой
+ błyszczeć się, lśnić, połyskiwać* * *несов.блесте́ть, сверка́ть, блиста́тьoczy błyszczą — глаза́ блестя́т
błyszczeć czystością (od czystości) — блиста́ть чистото́й
Syn: -
2 lśnić
глаг.• блеснуть• блестеть• блистать• засиять• лосниться• мерцать• сверкать• светить• светиться• сиять* * *несов. сверкать, сиять; блестеть, лосниться;\lśnić bielą, czystością (od czystości) сверкать чистотой
+ lśnić się, błyszczeć, świecić* * *несов.сверка́ть, сия́ть; блесте́ть, лосни́тьсяlśnić bielą, czystością (od czystości) — сверка́ть чистото́й
Syn:
См. также в других словарях:
lśnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, lśnię, lśni, lśnij {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle w odniesieniu do przedmiotów, powierzchni odbijających światło lub świecących światłem własnym, dających blask: jaśnieć, błyszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lśnić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
